En sonuncuları Ramazan da, iftarları, sahurları, fitreleri, zekatları ve nice tatlı hatıralarıyla veda edip seneye, ömrü yetenlerimizle yeniden buluşmak üzere sözleşip aramızdan ayrıldı. Şimdi bu rahmet ve bereket günlerinin yeniden gelecekleri zamanı beklemeye başladık.

Yeni bir Ramazan daha beklerken elbette ki onun ikliminden tamamen çıkmamaya çalışıyoruz. Zira, Ramazan ayının orucu -bedene ve ruha sayısız faydası bir tarafa- esasen Cenab-ı Hak’la irtibat kurma ve kurulan irtibatı devam ettirmenin en önemli vesilelerinden biri. Çünkü insan başka bir şey için değil, sadece O’nun rızası için yeme-içme ve birtakım meşru zevklerini terk ediyor. Kişi bu terkleri ihlaslı yaptığı ölçüde de kazanıyor Allah’ın rızasını.

“Ramazan bitti. Cenab-ı Hakk’a teşekkür etmek üzere bayramımızı da yaptık. Artık serâzât ve rahat yaşayabiliriz.” diye her şeyi bir tarafa bırakmak duyarlı bir müminin yapacağı iş değildir. İşte tam burada Allah Rasulü’nün bir tavsiye ve müjdesiyle karşılaşıyoruz:

Efendimiz:

“Kim Ramazan orucunu tutar ve buna sonraki Şevval ayından da altı gün oruç eklerse, sanki bütün seneyi oruçlu geçirmiş gibi olur.” (Müslim, Sıyâm, 204; Tirmizi, Savm, 53) buyuruyor. Bu şekilde oruçlu geçirilen senelerle de bütün hayat oruçlu geçirilmiş oluyor. Şevval ayında tutulan 6 günlük oruç, Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem)’in Ramazan orucu dışında tavsiye ettiği en önemli oruç ibadetlerindendir. Zaten Ramazan orucu farzdır. Şevval orucunun kolayca anlayabileceğimiz bir açıklaması vardır:

Ramazan’da otuz gün oruç tutuyoruz. Ardından Şevval ayında tutulan altı günle bu otuz altıya tamamlanıyor. Rabbimiz’in rahmeti, lütfu ve ikramı bol olduğundan bize yaptığımız kötülük ve yanlışların karşılığını hiç artırmadan bazen aynıyla verdiği gibi, çoğu hatamızı da bağışlayabiliyor. Ama iyilikler hususunda bir sınırlama yok. Onların sevabı kat kat alınabiliyor. Hadisin ifadesiyle bazen yedi yüz hatta daha fazla katına kadar çıkabiliyor.

Kur’an en alt sınırı verdiği ayette şöyle buyuruyor:

“Kim Allah’a güzel bir işle gelirse, iyilik işlerse, ona on misli verilir; kim de bir kötülükle gelirse, sadece kötülüğüne denk bir ceza görür ve hiç kimseye haksızlık edilmez.” (En’am, 6/160)

Ramazan ve Şevval ayında tuttuğumuz oruçların toplamı otuz altı ediyor. Her bir iyiliğe denk en az on misli verilince, rakam hemen üçyüz altmış ediyor ki, bu da tam bir sene yapıyor. Rabbimiz bize karşı çok lütufkârdır ve bize bütün seneyi oruçlu gibi geçirme imkanı bahşetmektedir. Bu imkandan yararlanmak için de büyük bir şevkle tuttuğumuz Ramazan orucumuza önümüzdeki bir ay içinde altı gün daha eklememiz gerekiyor. Bu orucun peş peşe olması şart olmadığı gibi herhangi bir gün kaydı da yoktur. Tabii ki altı gün alt sınırdır. İsteyen daha fazla tutabilir. Bunda da bir mahzur yoktur. Burada unutulmaması gereken bir nokta da Bayramların yeme-içme ve birlikte sevinme günleri olmasıdır. Bundan dolayı Ramazan Bayramı’nın ilk günü ve Kurban Bayramı günlerinde oruç tutmak haram kabul edilmektedir.

Kaza orucu olan insanlar mutlaka vardır. Kazaları mümkün olan en kısa zamanda yapmak da önemli bir düsturdur; ama Şevval orucunun bereketinden mahrum kalmamak için öncelikle Şevval’in altı gün orucu tutulabilir. Elbette önce kazalar da tutulabilir. Evvela kazalar tamamlanmaya çalışılır ve 6 gün yetiştirilemezse insan bütün bütün bu oruçtan mahrum kalmış da sayılmaz. Yine de Şevval’de oruç tutmuş olur.

Bayram bittikten sonra vücudumuz da oruca alışık durumdayken hemen Şevval ayının bereketinden istifade edip ömrümüze ibadetle dolu zaman parçaları katmak elimizde. Bu fırsattan istifade için yapılacak şey Şevval ayının altı gününü oruçlu geçirmekten geçiyor.

Osman Karyağdı